ریزپردازنده چیست ؟
ریزپردازنده واحد پردازش مرکزی (CPU) در رایانه‌است. ریزپردازنده‌ها تراشه‌های کوچکی هستند که می‌توانند عملیات حسابی و منطقی را انجام دهند. این تراشه‌ها خود از تعداد بسیار زیادی ترانزیستور ساخته شده‌اند.
ریزپردازنده قلب هر رایانه دستی یا رومیزی است که به عنوان واحد پردازشگر مرکزی شناخته شده‌است. یک دستگاه محاسبه‌ای کامل است که روی یک تراشه واحد ساخته می‌شود و مجموع دستورات دستگاه را اجرا میکند. سه کار مهم را انجام می‌دهد یکی اینکه از واحد همبستگی منطقی/ حساب، استفاده میکند یعنی کارهای وابسته به ریاضی چون جمع، تفریق، ضرب و تقسیم‌کردن را انجام می‌دهد, دوم می‌تواند اطلاعات را از مکان یک حافظه به حافظه دیگر انتقال دهد و سوم اینکه می‌تواند تصمیم بگیرد و به یک سری از دستورات جدید که براساس آن تصمیمات است جهش کند.
فناوری پردازنده‌ها بر پایه حداقل طول کانال ترانزیستورهای آنها که معمولاً "mosfet" هستند سنجیده می‌شوند. در واحدهای پردازش مرکزی P۴ عادی این مقدار ۰٫۱۸ میکرون است. در پردازنده‌های جدید این مقدار به ۹۰ نانومتر کاهش پیدا کرده است و هم اکنون نیز سعی بر کاهش آن است. یکی دیگر از معیارهای فناوری پردازنده‌ها حداکثر بسامد پالس ساعت (Clock Pulse) است. هرچه این مقدار بیشتر باشد واحدهای منطقی داخلی سریع تر به ورودی‌ها واکنش می‌دهند.
رایانه بزرگ چیست ؟
رایانه های بزرگ ( که اغلب در محاوره به آن " آهن بزرگ" میگویند) رایانه های گران قیمت پر قدرت و بزرگی هستند که به طور عمده توسط موسسه های دولتی و شرکت های بزرگ به منظور پردازش داده های با حجم عظیم مورد استفاده قرار می گیرد( از جمله censuses , آمار مصرف کننده / صنعت, ERP ,و پردازش تراکنشی بانک). این واژه در اوایل دهه ی 1970 با معرفی رایانه های کوچک‌تر و ساده تر از جمله سری DEC PDP, که با نام مینی رایانه شناخته شدند,مصطلح شد. این واژه توسط کاربران و صنعت برای توصیف نمونه های بزرگ‌تر اولی( که قبلا به آن " رایانه " می گفتند) استفاده می شد.
تعریف
توانایی های رایانه های بزرگ جدید بیشتر بر اساس حافظه ی حجیم داخلی , انباره پر ظرفیت و بزرگ خارجی ,ورودی و خروجی سریع و با توان بالا و طراحی درونی با کیفیت آن ها (که باعث اطمینان بیشتر و پشتیبانی پر هزینه اما تکنیکی آن ها شده) تعریف می شود تا با سرعت سی پی یو آن ها. این ماشین ها می توانند سال ها بدون توقف کار کنند ضمن این که در حال اجرا می توان کار تعمیر را بر روی آن ها را انجام داد .فروشندگان رایانه های بزرگ خدماتی از جمله offsite redundancyرا ارایه می دهند.
اگر دستگاهی خراب شود , فروشنده به مشتری این اختیار را می دهد تا برنامه های خود را حتی در حین تعمیرات (اغلب به گونه ای که خود مشتری هم متوجه تغییری نشود) اجرا کند. اغلب رایانه های بزرگ هزاران کاربر را که از طریق پایانه های گنگ به آن دسترسی پیدا کرده اند, در آن واحد پشتیبانی می کنند, رایانه های بزرگ اولیه یا این تقسیم زمان را پشتیبانی می کردند و یا به صورت دسته ای عمل می کردند که چون تنها توابع back officeرا فراهم می نموند کاربران دسترسی مستقیم به خدمات محاسبه را نداشتند. در آن زمان مین فریم ها به خاطر اندازه ی قابل توجه و ملزومات مورد نیاز برای HVAC و انرژی الکتریکی با این نام خوانده می شدند . برخی از رایانه های بزرگ قابلیت اجرا ( و یا " میزبانی") چندین سیستم عامل را دارند و مانند چند ماشین مجازی کار می کنند نه یک رایانه.
حافظه نهانگاهی ((Cache چیست ؟
حافظه نهانگاهی یا Cache حافظه‌ای سریع درون پردازنده مرکزی است که جهت صرفه جویی در زمان مراجعه به حافظه اصلی بکار می‌‌رود. زمانی که پردازنده مرکزی به مکانی در حافظه اصلی نیاز داشته باشد احتمالاً در آینده نزدیک مجدداً به آن محل دسترسی خواهد داشت که به این اصلی همجواری زمانی میگویند. همچنین اگر پردازنده مرکزی به مکانی در حافظه اصلی نیاز داشته باشد احتمالاً در آینده نزدیک به مکان‌های مجاور آن نیز نیاز خواهد داشت که به این اصل همجواری مکانی میگویند. بر این اساس حافظه نهانگاهی در زمان دسترسی به یک مکان حافظه مکان‌های مجاور آن را نیز به درون پردازنده مرکزی می‌‌آورد تا در صورت نیاز سریعتر قابل دسترسی باشند و این اطلاعات را تا زمانی که مورد نیاز باشند در پردازنده مرکزی حفظ میکند. چون با افزایش سرعت پردازنده مرکزی، پردازنده مرکزی زمان بیشتری را در حال انتظار پاسخ حافظه اصلی می‌‌گذراند، حجم حافظه نهانگاهی تأثیر زیادی در بهبود کارایی پردازنده مرکزی دارد. برای آن که حافظه نهانگاهی تأثیر مثبتی در کارایی سیستم داشته باشد می‌‌بایست جستجو درون آن در زمان بسیار کوتاهی انجام شود. تشخیص این که آیا داده مورد نیاز پردازنده مرکزی درون حافظه نهانگاهی هست یا نه بایست بسیار بسرعت انجام شود. به همین دلیل ساختار حافظه نهانگاهی کاملاً با ساختار حافظه اصلی متفاوت است و بسیار پیچیده تر است و هرچه حجم حافظه نهانگاهی افزایش یابد این پیچیدگی نیز بیشتر می‌شود. به همین دلیل حافظه نهانگاهی بسیار گرانتر است و افزایش قیمت پردازنده با افزایش حجم حافظه نهانگاهی بسیار زیاد است.
پست الکترونیکی (ایمیل) چیست ؟
پست الکترونیکی، ایمیل یا رایانامه (در انگلیسی: e-mail مخفف Electronical Mail)، نامه‌ای الکترونیکی است که با رایانه فرستاده می‌شود.
یکی از کاربردهای اینترنت ارسال و دریافت نامه‌های الکترونیکی است، نامه الکترونیکی پرونده‌ای است که از طریق شبکهٔ اینترنت برای مخاطبی که دارای نشانی پست الکترونیکی است، ارسال می‌شود. نشانی پست الکترونیکی برای نمونه به صورت زیر است :
mehdi@wikipedia.ir
پسوند ir یعنی این نشانی در ایران ثبت شده است. از سایر این نشانه‌ها می‌توان به موارد زیر اشاره کرد :
1. وند com: تجارتی و بازرگانی (someone@yahoo.com).
2. وند net: کسب و کارهای استفاده کننده شبکه‌های رایانه‌ای.
3. وند org: سازمان‌ها.
(این وندها و مفاهیم آن برای وب‌گاه‌ها هم معتبر است). ادامه مطلب ...
بایت چیست؟
|
مقادیر بایت‌ها |
||||
|
پیشوندهای استاندارد |
پیشوند دودویی |
|||
|
نام |
|
استاندارد |
نام |
ارزش |
|
کیلوبایت (kB) |
۲۱۰ |
۱۰۳ |
کیبی‌بایت (KiB) |
۲۱۰ |
|
مگابایت (MB) |
۲۲۰ |
۱۰۶ |
مبی‌بایت (MiB) |
۲۲۰ |
|
گیگابایت (GB) |
۲۳۰ |
۱۰۹ |
گیبی‌بایت (GiB) |
۲۳۰ |
|
ترابایت (TB) |
۲۴۰ |
۱۰۱۲ |
تبی‌بایت (TiB) |
۲۴۰ |
|
پتابایت (PB) |
۲۵۰ |
۱۰۱۵ |
پبی‌بایت (PiB) |
۲۵۰ |
|
اکزابایت (EB) |
۲۶۰ |
۱۰۱۸ |
اکزبی‌بایت (EiB) |
۲۶۰ |
|
زتابایت (ZB) |
۲۷۰ |
۱۰۲۱ |
زبی‌بایت (ZiB) |
۲۷۰ |
|
یوتابایت (YB) |
۲۸۰ |
۱۰۲۴ |
یوبی‌بایت (YiB) |
۲۸۰ |
بایت یکی از یکاهای اساسی سنجش مقدار داده‌ها در رایانه و به معنی هشت بیت متوالی است. همچنین در بسیاری از زبانهای برنامه‌نویسی، نوع دادهٔ صحیحی با این نام وجود دارد.
اینترنت چیست ؟
اینترنت (به انگلیسی: The Internet) را باید بزرگ‌ترین سامانه‌ای دانست که تاکنون به دست انسان طرّاحی، مهندسی و اجرا گردیده‌است. این شبکهٔ عظیم جهانی، در اواخر سال ۱۹۶۰ م و با انگیزهٔ همکاری، دسترسی چندسویه به منابع و مهارت‌های محاسباتی، و امکان‌پذیر شدن کار در زمینه‌های بین‌رشته‌ای علوم و مهندسی شروع شد. تنها از اواسط دههٔ ۱۹۹۰ است که اینترنت به صورت یک شبکهٔ همگانی و جهان‌شمول درآمده‌است. وابسته شدن تمامی فعّالیت‌های بشر به اینترنت در مقیاسی بسیار عظیم و در زمانی چنین کوتاه، حکایت از آغاز یک دوران تاریخیِ نوین در عرصه‌های گوناگون علوم، فن‌ّآوری، و به خصوص در نحوه تفکّر انسان دارد.
شواهد زیادی در دست است که از آنچه اینترنت برای بشر خواهد ساخت و خواهد کرد، تنها مقدار بسیار اندکی به واقعیت درآمده‌است.
ساختار اینترنت
اینترنت را می‌توان شبکه‌ای عظیم متشکّل از میلیون‌ها رایانه مختلف دانست که از شبکه‌های مختلف با کاربران گوناگون، و دارای اهداف محاسباتیِ متعدّد به وجود آمده‌است، ولی در نهایت به صورت یک شبکهٔ جهان‌شمولِ واحد و در مقیاس جهانی به هم متّصل شده‌است.
تاکنون، طرّاحی و ایجاد اینترنت بر اساس سیستم‌های گوناگونی انجام گرفته‌است. از جملهٔ مهم‌ترین آنها باید سیستم دو ردیفه (two-tier architecture)، سیستم سه‌ردیفه (three-tier architecture)، و نیز چند ردیفه (multi-tier architecture) را برشمرد.
به طور کلّی، همهٔ رایانه‌های موجود اینترنت را می‌توان به دو دسته تقسیم کرد:
* رایانه‌های سرویس‌دهنده
بدمینتون چیست ؟
تاریچه ی بدمینتون
تاریخچه و ریشه بازی «بدمینتون» امروزی از کشور هندوستان آغاز شده‌است، از بازی که آنها به نام پونا انجام می‌دادند. این بازی که رقابتی زیبا بود توسط افسران ارتش انگلیس، از هندوستان به کشورشان انتقال داده شد. اما پیش از پرداختن به بازی کنونی بدمینتون نخست باید پرسید: «بازی که آن را پونا نامیدند خود چگونه و در میان چه کسانی انجام می‌شد؟» بازی کودکانه : بازی «پونا» از بازی‌های کودکانه دیگری آغاز شد. آن بازی‌ها براساس مدت زمان ضربه زدن هرگروه بر شی ءای، بدون برخورد آن به زمین، توسط اسبابی شبیه چوگان یا شیئی پارو شکل انجام می‌شد. این بازی مشارکتی و نه رقابتی، در اصل بدون وجود تور انجام می‌شد، و توپ مورد استفاده را «پرنده» می‌نامیدند چون بیشتر مواقع از پر ساخته شده بود. امروزه برخی از انواع توپ‌های بدمینتون از پلاستیک درست می‌شود اما توپ‌هایی که در رقابت‌های جدی و رسمی استفاده می‌شوند از ۱۶ پر واقعی درست شده‌اند. کارشناسان ادعا می‌کنند بهترین توپ‌های موجود، آنهایی هستند که از بال چپ غاز برای قسمت پردار توپ استفاده شده است!! (این هم خود معمایی جالب است، خاصیت بال چپ غاز!!) البته پیش از تکامل بازی‌های یاد شده هم در جای جای این دنیای بزرگ ، بازی‌های مشابه با آن انجام می‌شد. در قرن پنجم در چین بازی به نام (Ti jian zi) وجود داشت که در آن به توپی در هوا ضربه می‌زدند.در حدود سال ۱۶۰۰ مردم در اروپا بازی به نام«jeu de Volant» را با استفاده از یک راکت انجام می‌دادند. زمانی که افسران انگلیسی در هندوستان مستقر شدند با بازی پونا آشنا شدند و خیلی زود از آن یک رقابت ورزشی ساخته شد و آنها در اوایل سال ۱۸۷۰ آن را همراه با وسایل و تجهیزات لازم به کشورشان معرفی کردند.
یک مهمانی در بدمینتون: یک «دوک انگلیسی» رسماً این بازی را به انگلستان معرفی کرد. در سال ۱۸۷۳ ، با برگزاری یک مهمانی در محل زندگی خود (بدمینتون) ترتیب برگزاری بازی «پونا» را داد و این بازی از همانجا توجه سایرین را جلب کرد و میان طبقه مرفه جامعه انگلیس شناخته شد و از آنجا گسترش یافت. آنها بازی جدید را به نام محل زندگی دوک «بدمینتون» نامیدند. (پونای کودکان کوچه و خیابان هندوستان به طبقه مرفه جامعه انگلستان رسید و نامش تغییر پیدا کرد!) بدمینتون قانونمند نخستین بار قوانین این بازی درسال ۱۸۷۷ نوشته شد و طی چند سال شکل زمین بازی تغییراتی کرد تا اینکه در سال ۱۹۰۱ زمین رسمی بدمینتون به شکل مستطیل فعلی تثبیت شد. باشگاه‌های ورزشی بدمینتون کم کم در سرتاسر انگلستان شروع به کار کردند. تا سال ۱۸۹۳ این بازی تا اندازه‌ای پیشرفت کرد که ۱۴ باشگاه برای ساختن یک اتحادیه به هم ملحق شدند.(سپس وقتی کشورهای بیشتری فدراسیون‌های خود را راه اندازی کرد این نام به «انجمن بدمینتون انگلستان تغییر پیدا کرد»). در آن زمان این انجمن یا اتحادیه قوانین مشخص و معینی را برای این بازی‌ها تدوین و نخستین و با ارزش ترین مسابقات بدمینتون که در خود انگلیس و بین ورزشکاران آنجا بود را برگزار می‌کرد. با گسترش این ورزش در میان سایر کشورها، نیاز به وجود تشکیلات بین المللی برای این ورزش حس شد. فدراسیون جهانی بدمینتون (IBF) در سال ۱۹۳۴ تأسیس شد و در حال حاضر اداره مرکزی آن در (کنت) انگلستان است. این ۹ کشور نیز نخستین بانیان و اعضای این اتحادیه به شمار می‌روند:کانادا ،دانمارک، انگلستان ، فرانسه، ایرلند ، هلند، نیوزیلند، اسکاتلند، ولز.