باورهای درست و غلط زنان افسرده

باورهای درست و غلط  زنان افسرده

دکتر گلرخ ثریا :براساس آمارهای انجمن روانشناسی ایران، میزان افسردگی زنان ایرانی 3 تا 4 برابر بیش از حد معمول است.

زنان بیش از مردان دچار افسردگی می‌شوند. تقریبا فقط در کشور آمریکا 12 میلیون زن از افسردگی رنج می‌برند. بسیاری از این زنان اجازه می‌دهند که ناآگاهی و نداشتن اطلاعات کافی درباره مشکلات‌شان، روند بهبودشان را به تاخیر بیندازد. به‌تازگی مطالعه جدیدی در مرکز بین‌المللی سلامت زنان انجام گرفته است که به کسانی که از افسردگی رنج می‌برند، کمک می‌کند دیدگاه‌های خود را نسبت به بیماری‌شان تغییر دهند و به بهبود خود کمک کنند. این مطالعه روی 1200 زن که از افسردگی رنج می‌برند، انجام شده است و نشان می‌دهد که چگونه باید باورهای غلط‌شان را با باورهای درست جایگزین کنند. شما ببینید چه باورهای نادرستی درباره افسردگی دارید. فقط اول باید ببینید که در چه گروه سنی جای دارید؟

زنان 20 تا 44 ساله می‌گویند

کودکانی باهوش داشته باشیم!

کودکانی باهوش داشته باشیم!

متخصصین کودکان معتقدند که اولین سال های زندگی کودک اولین سال های یادگیری است.شما برای تحریک کودک یا نوزاد نوپایتان نیازی به موزیک کلاسیک نوارهای زبان یا کارت های رنگی براق ندارید.بهترین وسیله یادگیری خود شما هستید.حرف بزنید. اواز بخوانید.کتاب بخوانید و با همدیگر بخندید.این همه ی ان چیزی است که بهتر است هر روز انجام دهید اما بعضی وقت ها فکر کردن به راه های جدید برای تشویق و تحریک کوچولویتان سخت است به خصوص بعد از یک بی خوابی شبانه برای ارام کردن گریه اش که این کار را سخت تر نیز می کند.اما 50 راه علمی و سرگرم کننده ی ما الهام بخش شما خواهد بود.

1-با او تماس چشمی داشته باشید.

2-پر حرفی نکنید.

3-تا حد امکان از شیر خودتان به او بدهید.

4-برای او زبان درازی کنید.

5-اجازه دهید خود را در ایینه ببیند.

6-شست پایش را قلقلک دهید.

7-تفاوت یا نا برابری خلق کنید.

8-او را نیز در انچه که می بینید سهیم کنید.

9-با لحن کودکانه با او حرف بزنید.

10-ترانه ای بخوانید.

روانشناسی رنگ ها

روانشناسی رنگ ها

با وجودی که اثر رنگ‌ها تا حدودی ذهنی است و در مورد اشخاص مختلف فرق می‌کند امّا برخی از تاثیرات رنگ‌ها دارای معنی یگانه‌ای در سراسر جهان هستند. رنگ‌هایی که در طیف رنگ‌ها در ناحیه قرمز قرار دارند به عنوان رنگ‌های گرم شناخته می‌شوند که این دامنه‌اش از احساسات گرم و صمیمانه تا احساس خشم و عصبانیت متغیر است...

مطلبی کامل و جامع در مورد رنگها و روانشناسی رنگها...

وسواس و درمان آن

مقایسه دو شیوه شناخت ـ درمانگرى اسلامى و شناخت ـ درمانگرى سنّتى

دکتر على‏نقى فقیهى (1) ـ جمشید مطهرى (2)

چکیده

این مقاله به مطالعه درباره رویکرد «شناخت ـ رفتار درمانگرى اسلامى» و مقایسه آن با رویکرد «شناخت ـ رفتار درمانگرى سنّتى» در زمینه علایم پیش‏گیرى و درمان اختلال وسواس فکرى ـ عملى مى‏پردازد. اختلال وسواس فکرى ـ عملى ( OCD ) (3) یکى از اختلالات اضطرابى است که با تفکر وسواسى، رفتار اجبارى و درجات متفاوت اضطراب مشخص مى‏شود. اولین و جامع‏ترین مطالعه در مورد این اختلال را ژانه ( Johane ) در سال 1903 انجام داد و پس از آن، رویکردهاى روان تحلیلگرى، زیست‏شناختى، رفتارى، شناختى و شناختى ـ رفتارى به بررسى این اختلال پرداختند. در این میان، شناخت ـ رفتار درمانگرى بر پردازش‏هاى شناختى نادرست در شکل‏گیرى و تداوم این اختلال تأکید کرده، با ایجاد دگرگونى و تغییر نظام شناختى فرد و بهره‏گیرى از فنون و اصول شناختى و رفتارى، به درمان این اختلال مى‏پردازد. (4)

از سوى دیگر، در متون اسلامى به نکات ظریف و کاربردى در ارتباط با این اختلال برمى‏خوریم. در این رویکرد، علاوه بر نقش عوامل فیزیولوژیک و عوامل عاطفى و هیجانى، بر نقش فرایندهاى شناختى و عقلانى تأکید شده است. همچنین راهبردهاى پیشگیرانه و درمانى اسلامى بر تمام جنبه‏هاى درمانى، به ویژه فنون شناختى، رفتارى، معنوى، ارتباطى و دارویى، تأکید دارند.

مقاله حاضر درصدد مقایسه رویکرد «شناخت ـ رفتار درمانگرى سنّتى» با «شناخت ـ رفتار درمانگرى اسلامى» برگرفته از متون و منابع اسلامى در زمینه علایم، محتوا، سبب‏شناسى، پیش‏گیرى و درمان اختلال وسواس فکرى ـ عملى و شناخت وجود تشابه و تمایز این دو رویکرد در ارتباط با موارد مذکور است.

هویت در نوجوانى

هویت در نوجوانى

جمشید مطهرى

مقدمه

با آن‏که فرد آدمى در پایان دوره کودکى با محیط خود، سازش یافته، به نظر مى‏رسد هنوز فردى است که به مرحله نهایى تحوّل و گسترش خود نرسیده. پایان دوره کودکى آغاز دوره بزرگى است که هر انسانى در جریان یک تحوّل طبیعى، با عبور از آن به احراز «تعادل نهایى» نایل مى‏آید. این دوره، که موسوم به دوره نوجوانى است، هم از نظر نوجوانان و هم از نظر والدین، از قدیم، دورانى دشوارتر از سال‏هاى کودکى قلمداد شده است. شاید بتوان گفت که نوجوانى بحرانى‏ترین مرحله زندگى است و هر کس در جریان زندگى خود، به ناچار باید از این گردباد شدید بگذرد. این گردباد آن‏چنان وجود روانى و جسمانى نوجوان را دست‏خوش جریانات سهمگین خویش مى‏سازد که مى‏توان گفت: او را دچار حیرت و سرگشتگى مى‏کند. در واقع، نوجوان در این گیرودار، مى‏خواهد بنالد، از بد حادثه فریاد برآورد؛ ناله و فریادى که از دل بیمار زار و درمانده‏اى برمى‏خیزد و با آن‏که هرچه بیمار، زارتر و درمانده‏تر باشد کم‏تر مى‏نالد، در این‏جا برعکس، طغیانش دامن‏گیرتر است. او آرام و قرار ندارد، به این در و آن در مى‏زند، تلاش مى‏کند تا از میان امواج خروشانى که از هر سو او را احاطه کرده است، راهى به سوى ساحل نجات بیابد. پس نوجوان را باید شناخت، باید به دل زارش راه یافت و در حلّ و فصل مشکلات این سن، او را یارى کرد. به راستى، کم‏تر خانه‏اى است که در آن، نوجوانى زندگى نکرده و یا آینده نزدیکى در انتظار او نباشد. همه کس به نحوى از انحا با نوجوانان سروکار دارد. بنابراین، لزوم آشنایى با مسائل و مشکلاتى ـ که در واقع ـ زیرساز بحران‏هاى رفتارى نوجوانان است، براى همه افراد کم و بیش لازم است؛ زیرا هرگونه ناآشنایى با این مسائل ممکن است سبب تشدید واکنش‏هاى عصیانى نوجوان و بروز رفتارهاى غیرعادى خطرناکى شود که دامنگیر خود نوجوان و اطرافیان او خواهد شد.

هنر گوش دادن در ارتباطات

هنر گوش دادن در ارتباطات

حسین کریمی

«گوش دادن پیش نیاز ارتباط کلامی مؤثر است»، «گوش دادن یکی از دشوارترین رفتارهایی است که انسان بدان احتیاج دارد» و... این ها جملاتی است که در بیشتر کتب روان شناسی، مشاوره و راهنمایی، و ارتباطات می توان یافت. آیا تا به حال به این مطلب توجه داشته اید که گوش دادن یک مهارت است و در ارتباطات نقش مهمی دارد؟ لطفاً به این تحقیق توجه کنید:

رانکین، یکی از پژوهشگران پیشگام علم ارتباطات، در مطالعه ای به این نتیجه رسیده است که حدود 70 درصد از زمان بیداری نمونه های آماری او در ارتباطات می گذرد. از این زمان، بخش هایی به گوش دادن، سخن گفتن، خواندن و نوشتن می گذرد که نسبت هر یک از آن ها، به درصد، به قرار ذیل است:

گوش دادن: 45 درصد; سخن گفتن: 32 درصد; خواندن: 15 درصد; نوشتن: 11 درصد.

با توجه به این ارقام می توان دریافت که بخش عمده ای از زمان ارتباطی انسان ها به «گوش دادن» می گذرد. با این وجود، هنوز بسیاری از انسان ها «گوش دادن مؤثر» را یک مهارت نمی دانند، بلکه آن را مساوی با «شنیدن» می پندارند. در حالی که «گوش دادن» عملی ارادی است که نیاز به دقت و توجه دارد، اما «شنیدن» عملی غیرارادی است که به دقت نیاز ندارد.

اگر شما در یک تحقیق ساده از اطرافیان خود بپرسید که: «آیا خوب گوش می دهید؟» بیشتر قریب به اتفاق قاطعانه جواب می دهند: «بلی» و حتی قایلند همه آنچه را که طرف مقابل می گوید، می گیرند. اما متأسفانه پژوهش های متعددی عکس این را نشان می دهد. این پژوهش ها بر این واقعیت تلخ استوارند که بیشتر ما گوش دهندگان خوبی نیستیم، بلکه اصلا گوش شنوایی نداریم.

به همین دلیل در این نوشتار درصددیم به صورت کوتاه به این دو سؤال پاسخ دهیم:

هدیه به کودک

هدیه به کودک

روشى نو براى تعلیم دین به خردسالان(1)

نویسنده: جان ام. هال(2)

مترجم: هادى حسینخانى

چکیده

پژوهشگران در دانشگاه «بیرمنگام» انگلستان روشى براى آموزش دین به کودکان ابداع کرده‏اند که به عنوان «رویکرد هدیه به کودک» شناخته شده است.

تحقیق حاضر ویژگى‏هاى اصلى این روش را توصیف و آن را با شیوه‏هاى دیگرى که امروزه در تربیت دینى انگلستان به کار مى‏روند مقایسه کرده، فواید آن را به بحث مى‏گذارد. باید تأکید کرد که «رویکرد هدیه» ارائه‏کننده شیوه است، نه برنامه آموزشى، اما چون این شیوه مى‏تواند با مطالب گزینش شده از ادیان گوناگون مورد استفاده قرار گیرد، به طور خاص براى استفاده در بافتى کثرت‏گرایانه اختصاص یافته است. علاوه بر این با آغاز انتقال مطالب از خاستگاه‏هاى خود به جامعه دینى، این شیوه بر نقش مربّى به عنوان واسطه بین مذهب و کودک پافشارى مى‏کند.(3)

مقدّمه

تربیت دینى بریتانیایى به جاى تأکید بر روش، به تأکید بر برنامه آموزشى گرایش داشته است. این تأکید شاید به این دلیل باشد که نظارت رسمى بر موضوع درسى، دست کم در انگلستان وولز، به وسیله برنامه درسى تربیت دینى محلى انجام مى‏شود و محتوایى را که باید تدریس شود، مشخص مى‏کند. سؤالات در مورد روش رسما مشخص نشده‏اند. این امر به (4)SACRE (مجمع هیأت مشورتى در مورد تربیت دینى ـ طبق قانون براى ایجاد چنین ساختارى، اداره تربیت محلّى (5)[LEA] موردنیاز است) محلّى و به مهارت حرفه‏اى معلم واگذار شده است.