غواصی چیست ؟
غواصی
فن شناوری در زیر آب با یا بدون
وسایل تنفس مصنوعی است. غواصی علاوه بر اینکه کاربرد های صنعتی، پژوهشی، و نظامی
دارد، برای ورزش و تفریح هم انجام می‌شود. تنفس زیرآب با ستفاده از هوای فشرده
تاریخچه‌ای کوتاه دارد. اما غواصی در دریا و سفر به عمق دریا از دیر باز توسط
بسیاری از ملل جهان انجام می‌‌پذیرفته است.
قدمت غواصی در ایران
گویند که ژرف‌روی و غواصی که در جنوب ایران آن را صیف و صیافی می‌‌نامند به قرنها
قبل از میلاد برمی گردد. در دوران خشایارشاه، ایرانیان از غواصان برای بیرون کشیدن
صندوقچه‌های طلا و جواهرات کشتیهای غرق شده استفاده مینموده‌اند.
آثار حاصل از حفاریهای باستانشناسی نشان می‌دهد که قرنها قبل از میلاد ساحل‌نشینان
دریای پارس از این فن برای تحصیل مروارید استفاده مینموده‌اند.
دکتر تاکر ابوات در کتاب کینگدوم اف سی شل بدین طریق اشاره نموده است و ایرانیان را
در زمره پیشگامان پایه گذاری صید و پرورش مروارید قلمداد نموده است.
در سندی دیگر، آپولونیوس فیلسوف یونانی ساکن رودز اشاره دارد که غواصان دریای پارس
در حالی که ظرف کوچکی حاوی گیاهی خوشبو و تهییج کننده در دست داشتند به سمت صدف
رفته و باعث می‌شدند تا صدف لب از لب بگشاید، سپس شاخه‌ای میان تهی را به میان آن
فرو برده و مایه موجود را به بیرون میکشیدند و آن را به سطح آب آورده و در ظروفی
آهنین قرار میدادند، البته آنان هیچگاه موفق به پرورش مرواریدهایی اینچنینی نشدند
اما شیوه‌ای را بدین طریق بنیان نهادند. اما در اشارت به ابزار غواصی آن دوران پر
واضح است که در آن دوران به اتکای هوای محبوس شده در ششهای خود به عمق فرو رفته و
باز می‌آمدند، روشی که هم اکنون نیز در پاره‌ای از جزایر دریای پارس چون لاوان و
کیش و قشم کماکان پا بر جاست.
ورزش غواصی
اینک ورزش غواصی به صورتی همگانی درآمده و به شکل گسترده‌ای در بسیاری از کشورهای
جهان فعالیتی مفید، مفرح، لذت‌بخش و نیز منبع درآمد در صنعت اکوتوریسم شده است.
دوست‌داران این ورزش می‌توانند با گذراندن دوره‌های آموزشی غواصی در مدتی کوتاه
موفق به دریافت گواهینامه بین المللی غواصی از انجمن مربیان حرفه‌ای غواصی شوند.
غواصی آزاد
یکی از روشهای غواصی ،غواصی آزاد می باشد که ورزشی بسیار سنگین و فرح بخش می
باشد.در این ورزش اولین هنر غواص ،استفاده صحیح از شش ها در تنفس صحیح و حمل
اکسیژن کافی در غواصی می باشد در ابتدا این ورزش برای جستجوی مروارید در سطح دریا
مورد استفاده قرار می گرفته است ولی بعد پا به عرصه ورزش حرفه ایی گذاشته باشگاه
های ویژه ایی برای اینکار بوجود آمده اند. تعریف ساده ی این ورزش چنین است که
شخصی به زیر آب شیرجه می رود و تنها هوایی که در اختیار دارد اکسیژنی است که در شش
های خود ذخیره کرده است . در واقع این ورزش در نوع خود از قدیمی ترین ورزش های
آبی جهان شناخته می شود که مثال بارز آن جستجوی مروارید است که در حدود چهار هزار
سال پیش در دریای مدیترانه انجام می شد و اشخاص برای خارج کردن دانه های مروارید و
یافتن صدف های مروارید دار به اعماق مدیترانه شیرجه می رفتند و دقایقی چند را تنها
با تکیه بر هوای ذخیره شده در شش های خود به جستجو برای مروارید می پرداختند. اما
این پدیده در حقیقت یک پایه و اساس علمی هم دارد چرا که بدن در زیر آب با شرایط
تازه ای مواجه می شود که در نتیجه قلب سیستم گردش خون و عضلات انسان همگی به گونه
ای عمل می کنند تا اکسیژن را در بدن ذخیره کنند. غواصی آزاد ورزشی با کلاس و پر راز
و رمز است که به خصوص طی پنجاه سال گذشته توجه پژوهشگران و اهل علم را به خود جلب
کرده است . در دهه پنجاه میلادی یعنی بین 1950 تا 1960 پزشکان به شیرجه روها هشدار
دادند که در عمق بیشتر از پنجاه متر نگهداشتن نفس مساوی با کشته شدن است . چرا که
فشار آب در چنین عمقی باعث می شود تا قفسه ی سینه و دنده ها مانند کاغذ مچاله شده
در دست انسان در هم شکسته شوند اما امروز مشاهده می کنیم که غواصان آزاد به عمق
دویست متری هم می روند . جالب است گفته شود که این عمق حتی از عمقی که زیر دریایی
ها در جنگ جهانی دوم توان رسیدن به آن را داشتند بیشتر است . آنچه باعث پیشرفت های
اعجاب انگیز در این ورزش و توانایی های غواصان شده تحقیقات درخشان فیزیولوژِی است
که جمعی از پدیده های مختلف در رابطه با آب را در بدن کشف کرده است . تجهیزات مورد
نیاز این ورزش یک جفت کفش غواصی(فین) ، عینک غواسی و یک شلنگ 30 سانتیمتری مخصوص(
اسنورکل) می باشد.
