داده چیست ؟

داده چیست ؟

به صورتی کلی و کلان‌نگر٬ می‌توان همهٔ مفروضات٬ معلومات٬ داشته‌ها٬ دانسته‌ها٬ سوابق٬ و اطلاعات را داده‌ها (Data) نامید. انسان جهت ثبت و درک مشترک هر واقعیت و پدیده از نشانه های مختص آن استفاده نمود ابتدا بصورت تصویر و در ادامهء سیر تکاملی آن از حروف , اعداد و علائم کمک گرفت بنابراین هر واقعیتی یا داده ای (Data) با حروف ,اعداد و علائم و یا ترکیبی از آنها قابل ثبت است .بعنوان نمونه می توان از موارد زیر نام برد

سال 1387

شماره سریال 52/ب 768060

نام حمید

به اعداد، حروف و علائم که جهت درک و فهم مشترک از انسان‌ها یا رایانه سرچشمه می‌گیرند داده‌ می‌گویند. داده‌ها معمولاً از سوی انسان‌ها بصورت حروف ,اعداد ,علائم و در رایانه به صورت نمادهایی (همان رمزهای صفر و یک) قراردادی ارائه می‌شوند. اصطلاح داده یک عبارت نسبی است یعنی اگر موجب درک و فهم لازم و کامل در این مرحله شده است به عنوان آگاهی یا اطلاعات (Information) از آن نام می برند و چنانچه موجب درک و فهم کامل نگردد به عنوان همان داده(Data) به شمار می‌آیند و چون هدف نهایی آگاهی و اطلاعات است باید از سوی دست‌اندرکاران (انسان یا رایانه) دستکاری یا پردازش (Processing) شوند. منظور از دستکاری یا پردازش داده ها انجام عملیاتی از قبیل جمع , تفریق , ضرب , تقسیم , مقایسه و غیره است.

داده‌ها مجموعه ای از نمادها (برای انسان حروف , اعداد , علائم و برای رایانه رمزهای صفر و یک )هستند که حقایق را نشان می‌دهند و برای انسان از طریق حواس وی (بینایی , شنوایی , چشایی , بویایی , لامسه) و برای رایانه از طریق لوازم مخصوص (صفحه کلید موس و غیره) به دست می‌آیند.

داده‌ها امروزه فقط از سوی انسان یا رایانه پردازش می‌شوند یعنی کارهایی روی آن‌ها صورت می‌گیرد. در پردازش داده ها (داده‌پردازی) در رایانه ابتدا داده ها به رایانه وارد می‌شوند. این داده ها در ابتدا ذخیره شده و روی آن‌ها عملیاتی (جمع , تفریق , ضرب , تقسیم و...) صورت می‌گیرد. پس از این که این عملیات (پردازش) صورت گرفت معمولاً داده‌ها به یک رایانه دیگر یا دوباره به انسان‌ها منتقل می‌شود.در اغلب گزارش‌ها و یادداشت‌های سازمانی، داده‌ها به چشم می‌خورند. برای مثال، تاریخ و مقدار یک صورت‌حساب یا چک، جزئیات فهرست حقوق، تعداد وسایل نقلیه‌ای که از نقطهٔ خاصی در کنار جاده گذشته‌اند،... نمونه‌هایی از داده‌ها هستند.

CPU چیست ؟

CPU چیست ؟

یک (central processing unit (CPU که گاهی اوقات آن را پردازنده (Processor) نیز می‌نامند ؛ یکی از اجزاء رایانه‌های رقمی می‌باشند که فرامین را در رایانه‌ها تفسیر می‌نماید و اطلاعات را مورد پردازش قرار می‌دهد . واحدهای مرکزی پردازش ویژگی پایه‌ای قابل برنامه ریزی شدن را در رایانه‌های رقمی فراهم می‌کنند ؛ و یکی از مهم‌ترین اجزاء رایانه‌ها در حافظهٔ اولیه ؛امکانات ورودی/خروجی هستند .یک پردازندهٔ مرکزی مداری یکپارچه می‌باشد که معمولاً به عنوان ریزپردازنده شناخته می‌شود . امروزه عبارت CPU‌ها معمولاً برای ریزپردازندها به کار می‌روند.

عبارت «central process unit»(واحد پردازندهٔ مرکزی) یک ردهٔ خاص از ماشین را معرفی می‌کند که می‌تواند برنامه‌های رایانه را اجرا کند .این عبارت گسترده می‌تواند به راحتی به بسیاری از رایانه‌هایی که بسیار قبل تر از عبارت "CPU" بودند تعمیم داد . به هر حال ؛این عبارت و شروع استفاده از آن در صنعت رایانه حداقل از اوایل سال ۱۹۶۰ رایج شد. شکل ,طراحی و پیاده سازی پرازنده‌ها نسبت به طراحی اولیه تغییر کرده‌است ولی عملگرهای بنیادی آن همچنان به همان شکل باقی مانده‌است .

پردازنده‌های اولیه که به عنوان یک بخش از چیزی بزرگ‌تر که معمولاً یک نوع رایانه ‌است ؛دارای طراحی سفارشی بودند . در هر صورت این روش طراحی سفارشی پردازنده‌ها ،کاری گران قیمت برای یک بخش خاص، به مقدار زیادی راه تولید را به تعداد زیاد که برای اهداف زیادی قابل استفاده بود را فراهم کرد .این استانداردسازی روند عمومی را در عصر transistor mainframes و minicomputer گسسته و شتابدار کردن تعمیم مدارات مجتمع(IC)را شروع کرد . IC امکان افزایش پیچیدگی ها برای طراحی پردازنده‌ها و ساختن آنها در مقیاس کوچک (در حد میلیمتر) امکان پذیر می‌سازد. هر دو فرآیند کوچک سازی و استاندارد سازی پردازنده‌ها حضور این تجهیزات رقمی در زندگی مدرن گسترش داد و آن را به فراتر از یک دستگاه خاص مانند رایانه برد .ریزپردازنده‌های جدید در هر چیزی چون خودروها تا تلفن‌های همراه و حتی اسباب بازی‌های کودکان وجود دارند.

کامپایلر چیست ؟

کامپایلر چیست ؟

همگردان یا کامپایلر برنامه یا مجموعه‌ای از برنامه‌های کامپیوتری است که متنی از زبان برنامه نویسی سطح بالا (زبان مبدا) را به زبانی سطح پایین (زبان مقصد)، مثل اسمبلی یا زبان سطح ماشین، تبدیل می‌کند. خروجی این برنامه ممکن است برای پردازش شدن توسط برنامه دیگری مثل پیوند دهنده مناسب باشد یا فایل متنی باشد که انسان نیز بتواند آنرا بخواند.

مهم‌ترین علت استفاده از ترجمه کد مبدا، ایجاد برنامه اجرایی می باشد. برعکس برنامه‌ای که زبان سطح پایین را به بالاتر تبدیل می کند decompiler گوییم.

تاریخچه

کامپیوترهای اولیه از کامپایلر استفاده نمی کردند، چرا که این کامپیوتر ها حافظه کوچکی و برنامه‌های کوتاهی داشتند. کاربران مجبور بودند کد باینری یا دسیمال برنامه‌ها را به طور مستقیم و با کمک نوار های مغناطیسی به سیستم وارد کنند. اما برنامه نویس ها زیاد این وضعیت را تحمل نکردند و به فکر تولید برنامه‌ای افتادند که نویسه های الفبایی (واژه های اختصاری) را به تعدادی دستور که قابل اجرا توسط ماشین باشد تبدیل کند. در این وضعیت بود که زبان های اسمبلی و کامپایلر های اولیه با نام اسمبلر به وجود آمد.

در اواخر دهه ۱۹۵۰ میلادی ماشین های دارای زبانهای برنامه نویسی رواج یافتند و کامپایلرهای آزمایشی ایجاد شدند. زبان فرترن به سرپرستی جان باکوس در شرکت آی‌بی‌ام به عنوان اولین کامپایلر کامل در سال ۱۹۵۷ تولید شد. کوبول اولین زبان کامپایلی با معماری چندگانه در سال ۱۹۶۰ تولید شد. در طی دهه ۶۰ کامپایلر های زیادی تولید شد اما بر روی کیفیت کامپایلر ها کمتر فکر می شد. هم‌زمان با تکامل زبان های برنامه سازی و افزایش قدرت کامپیوتر ها، کامپایلرها هرچه بیشتر پیچیده می شدند.

مهندسی معکوس چیست ؟

مهندسی معکوس چیست ؟

یکی از مهم‌ترین علومی که در برنامه‌نویسی و ( مهندسی نرم‌افزار ) از آن استفاده می شود و برای برنامه‌نویسان حرفه‌ای کاربرد فراوان دارد علم مهندسی معکوس هست. در واقع برنامه نویسان توسط این علم می توانند اشکال‌های (باگ‌های) موجود در برنامه خود را پیدا کنند و به رفع آنها بپردازند.

علم رخنه‌گری رایانه‌ای (کرکینگ) شاخه ای از علم مهندسی معکوس هست. از این رو برای درک معنا و مفهوم علم رخنه‌گری باید با مهندسی معکوس آشنا شویم. اما برای درک مهندسی معکوس هم باید یک پله عقب تر برویم. تا زمانی که با علم مهندسی نرم‌افزار یا همان برنامه نویسی آشنا نشویم ، متوجه مهندسی معکوس هم نخواهیم شد. به همین خاطر تمام کسانی که مایل به یادگیری علم کرک هستند باید تا حدودی با برنامه نویسی و مهندسی نرم افزار آشنایی داشته باشند.

برای اینکه بتوانیم یک رخنه‌گر حرفه ای باشیم باید معنا و مفاهیم خیلی از علوم پایه ای رایانه را بدانیم. در واقع علم کرکینگ چندان علم آسانی نیست و مشکلات زیادی در راه یادگیری این علم خواهیم داشت. به عنوان مثال لازم هست بدانیم زبان ماشین چیست ، واحد پردازش مرکزی چگونه کار می‌کند، تا حدودی با برنامه نویسی آشنا باشیم، زبان اسمبلی را بلد باشیم، ساختار فایل‌های اجرایی (PE) را بشناسیم و... . در واقع پیش‌نیازهای یادگیری علم رخنه‌گری زیاد هستند.

کیچ چیست ؟

کیچ چیست ؟

فقط در عرصه‌ی هنر نیست که با مفهومی به نام کیچ مواجه‌ایم. کیچ در تمام عرصه‌های زندگی‌ حضوری غیرقابل انکار دارد و می‌توان آن را در سیاست، مد آرایش و لباس، سنت و حتی رفتار و دیدگاه آدم‌ها نسبت به زندگی نیز کشف کرد یا به شکل گل‌های مصنوعی، فیلم «تایتانیک» و رمان «بامدادخمار» دید. اما کیچ واقعا چیست؟ متن زیر تلاشی است در جهت روشن کردن برخی از جنبه‌های این پدیده

تبارشناسی واژه

درباره‌ی ریشه‌ی اصلی واژه‌ی کیچ نظریه‌های متفاوتی وجود دارد. آن‌چه روشن است این کلمه نخستین‌بار در سال‌ 1878 در مونیخ در مورد تابلوی یک نقاش بکاربرده شده. به همین خاطر برخی براین نظرند که «کیچ» واژه‌ای آلمانی است و شاهد دیگر مدعای‌شان وجود این کلمه به شکل kitschen در جنوب غربی آلمان به معنی «روفتن گل و لای» است. عده‌ی دیگری براین نظرند که کیچ از کلمه‌ی انگلیسی Sketch گرفته شده که طرح یا نقاشی سردستی بود که جهان‌گردان آمریکایی و انگلیسی آن زمان به قیمتی ارزان به عنوان سوغاتی ازبازارهای هنری مونیخ می‌خریدند. از ابتدای قرن بیستم کیچ به مفهوم ارزشی منفی در متون نقد هنری بکار برده شد و پس از به نقد دیگر شاخه‌های هنر تعمیم یافت.

در زبان‌های انگلیسی و فرانسه مترادف دقیقی برای کیچ وجود ندارد و چه بسا به این خاطر است که این واژه با همین املای آلمانی‌اش وارد آن‌ها شده است. در فارسی هم معمولا همین واژه‌ی کیچ را بکار می‌برند. آقای نجف دریابندری «مزخرف» یا «مزخرفات» را پیش‌نهاد کرده‌اند. شاید ترجمه‌ی مناسب دیگر کیچ به فارسی، «باسمه‌ای» باشد. چون به چیزی «باسمه‌ای» می‌گوییم که ساختگی، غیر واقعی و کلیشه‌ای باشد.

طراحی وب چیست ؟

طراحی وب چیست ؟

تاریخچه وب

تیم برنرز لی، بنیانگذار شبکه جهانی وب، با برپایی یک سایت وب در آگوست ۱۹۹۱، نام خود را به عنوان نخستین طراح وب در تاریخ نگاشت. او در نخستین سایت وب اش، از اَبَرمتن و پیوندی برای ایمیل (پست الکترونیک) استفاده کرده بود.

در آغاز، سایتهای وب با کُدهای ساده «ایچ‌ تی‌ام‌ال» نوشته می شدند، گونه ای از زبان کُدنویسی که ساختار ساده‌ای به وب سایت ها می داد، شامل سرتیتر و پاراگراف، و توانایی پیوند دادن به صفحه های وب دیگر، با اَبَرمتن. در مقایسه با روش های دیگر، این راه تازه و متفاوتی بود که کاربران به سادگی می توانستند با یک مرورگر، صفحه های پیوند خورده را باز کنند.

با پیشرفت وب و هنر طراحی آن، زبان کُد نویسی اش، اَبَرمتن یا اچ‌تی‌ام‌ال، پیچیده تر و پرانعطاف تر شد. ابزاری مانند جدول ها که بیشتر برای نمایش نمودارهای داده ای بودند، بزودی مورد استفاده نادرست، برای چیدمان های پنهان در صفحه های وب قرار گرفتند. با پیدایش صفحه های الگوی وب یا «CSS»، روش نادرست طراحی با جدول های پنهان در صفحه، از گردونه خارج، و بجای آن استفاده مناسب از صفحه های الگوی وب یا «CSS»، جایگزین شد.

فن آوری های یکپارچه سازی داده‌گاه ها (Database)، مانند زبان‌های کُدنویسی سمت سرور (Server-Side Scripting) مانند CGI, PHP, ASP.NET, ASP, JSP و ColdFusion، و استانداردهای طراحی مدرن با الگوها (CSS)، ساختار سایت های وب را باز هم تغییر داده و آنرا پیشرفته تر کرده اند.

همچنین با آمدن نگاره های جاندار و فن آوری های پویانمایی به صفحه ها، مانند فِلَش (Flash)، چهره وب بیشتر از پیش تغییر کرد و توانمندی های تازه به سازندگان رسانه و طراح های وب داده شد، و توانایی های بیشتر و کارایی ها تازه مرورگرها برای اچ‌تی‌ام‌ال.

ASP.NET چیست ؟

ASP.NET چیست ؟

ASP.NET یک چارچوب کاربردی WEB است که توسط مایکروسافت عرضه گردیده تا برنامه نویسان بتوانند برای ساخت سایت های WEB و برنامه های WEB پویا و سرویس های WEB پویا و سرویس های WEB XML از آن استفاده کنند. این بخشی از زیر ساخت .NET مایکروسافت و جانشینی برای تکنولوژی صفحات سرویس دهنده فعال (ASP) است. ASP مبتنی بر زبانهای مشترک در حال اجرا است که به برنامه نویسان اجازه می دهد کدهای ASP را با استفاده از هر زبان Microsoft.NET بنویسند.

مشخصات

قالب پرونده ASPX

ASPX یک پرونده قالب متنی است که برای ساخت صفحات قالب WEB از آن استفاده می شود. در اصطلاحات برنامه نویسی پرونده ASPX معمولاً شامل نشانه گزاری HTML یا XHTML ایستا ، همچنین تعیین کننده نشانه گزاری کنترل های WEB و کنترل های کاربر WEB است جائیکه توسعه دهنده ها همه محتویات پویا و ایستای مورد نیاز برای صفحات WEB را قرار می دهند. علاوه بر آن، کدهای پویایی که درسرویس دهندها اجرا می شوند، می توانند در محلی در یک صفحه درون یک قطعه قرار بگیرند . کد های پویا  که مانند دیگر تکنولوژی های توسعه یافته مانند PHP, JSP و ASP است اما این شیوه معمولاً توسط مایکروسافت رد می شود مگر به منظور الحاق داده ، زیرا زمانیکه صفحه ترجمه می گردد درخواست های بیشتری وجود دارد.

روشی که توسط مایکروسافت برای رفتار با کد برنامه پویا پیشنهاد می شود، مدل پشتیبانی کد است که این کد را در یک پرونده جداگانه یا ضمیمه متنی به طور ویژه طراحی شده قرارمی دهد. پرونده های پشتیبان کد معمولاً چیزهایی را به مفهوم MyPage.aspx.cs یا MyPage.aspx.vb بر پایه نام پرونده ASPX نام می نهد . (این عمل در مایکروسافت ویژوال استدیو و سایر محیط های توسعه یکپارچه به صورت خودکار انجام می شود .) زمانیکه از این روش برنامه نویسی استفاده می کنید ، توسعه دهنده کدها را برای پاسخ دادن به رویدادهای مختلف مانند صفحه ای که بارگذاری می شود، یا کنترلی که بر روی آن کلیک می شود به جای رویه ای که در طول برنامه حرکت می کند، می نویسد.