راخ پات چیست ؟
بومیهای آمریکا حداقل از دهه های اول 1600 راخ پات مصرف کرده اند. آنها از این گیاه برای درمان مارگزیدگی، بیماریهای لثه و دهان، سرماخوردگیها، سرفه ها، مسمومیتهای خونی، گلودرد، درد معده و روده استفاده می کرده اند. این گیاه همچنین از دیرباز برای درمان مخملک، سیفیلیس، مالاریا، مسمومیت خونی و دیفتری بکار می رفته است. در طول دهه های 1800، گیاه مزبور پر استفاده ترین گیاه دارویی در ایالات متحده بود که هم از سوی پزشکان سنتی و هم از سوی "پزشکان تجربی" (که پزشکان گل چینی خوانده می شدند) تجویز می شد. این گیاه تا دهه 1940 در فهرست ملی داروهای گیاهی ایالات متحده قرار داشت و اصلی ترین احتمال حذف آن از فهرست مزبور، جایگزینی انواع آنتی بیوتیکها بوده است. تحقیقات به عمل آمده دردهه 1980 نشان داد، که این گیاه هنوز هم دارای کاربردهای درمانی است. امروزه، برخی از افراد اذعان دارند که این گیاه طول دورة تداوم و درمان سرماخوردگی یا آنفلونزا را کمتر می کند. این گیاه همچنین برای درمان سرماخوردگی یا آنفلونزا و بیماریهای برونشیتی و سینوزیت بکار می رود و پمادهای تهیه شده از آن می توانند سرعت ترمیم و بهبود زخمهایی را که دیر ترمیم می شوند افزایش دهند.
معرفی گیاه
این گیاه دارای ساقه های بلند با گلهای منفرد است که شبیه "سوسن" سیاه چشم است، جز اینکه گلهای این گیاه صورتی یا ارغوانی و مخروط موجود در وسط آنها معمولاً قهوه ای ارغوانی است. مخروط مزبور (چشم سوسن سیاه چشم) در واقع سر دانه این گیاه و در گلهای راخ پات خیلی بزرگ است. مخروط گل این گیاه نیزه ای شکل است و به شانه ای سفت یا "جوجه تیغی عصبانی" شباهت دارد. در واقع این ویژگی است که این گیاه عنوان خود را از آن گرفت، چرا که واژه راخ پات معادل یونانی واژه "جوجه تیغی" است. از میان 9 گونه این گیاه، 3 گونه کاربرد درمانی دارد، که از نظر ظاهرشان از حالت شدت و غلظت رنگ گلبرگها گرفته تا سفتی یا افتادگی گلبرگهای اطراف سر تخم با هم متفاوتند.
ترکیبات گیاه
عناصر شیمیایی گیاهی بسیاری در اثرات درمانی راخ پات نقش دارند که عمدتاً عبارتند از عناصری نظیر: پلیساکاریدها، فلاونوییدها، مشتقات اسید کافئیک، ورغنهای اصلی، پلی استیلین ها، الکلامیدها و الکالویدها.
گفته میشود که پلی ساکاریدها سبب تحریک سلولهای ضد عفونت بدن میشوند.
اشکال موجود
انواع عصاره، تنتور، قرص، کپسول، پماد و عصاره های قوی تازه تهیه شده از این گیاه موجود است.
نحوة مصرف
اثرات ایمنی بخش راخ پات التهاب را کاهش می دهد و به بدن کمک می کند تا با باکتریها و ویروسها به مبارزه برخیزد. آزمایشهای به عمل آمده نشان میدهد که ای گیاه سلولهای سیستم ایمنی بدن را به تحرک و واکنش وا می دارد. وقتی این سلولها فعال شوند، گلبولهای قرمز خون با آمادگی بیشتر خود را به اطراف عوامل بیماری می رسانند و ویروسها و باکتریها را از بدن ما خارج و از تکثیر آنها ممانعت می کنند یا حداقل فعالیت آنها را متوقف می سازند.
هر چند بسیاری از افراد راخ پات را روزانه در طول فصل زمستان برای پیشگیر از انواع سرماخوردگیها و آنفلونزا مصرف می کنند، اما تحقیقات به طور ثابت نشان نداده است که این نوع کاربرد مؤثر باشد. از طرف دیگر، این گیاه می تواند طول مدت درمان و تداوم سرماخوردگی و آنفلونزا را کاهش دهد. اگر از ورم مفصل روماتیسمی رنج می برید و مصرف داروهای ضد التهابی استروئیدی برایتان خوب نیست، این گیاه آرامش نسبی بدون عوارض جانبی به بار می آورد. برای تحریک سیستم کلی ایمنی بدن در طول دورةسرماخوردگیها، آنفلونزا، عفونت قسمت فوقانی تنفسی یا عفونت مثانه، می توانید یکی از اشکال درمانی این گیاه را انتخاب و روزانه سه بار مصرف کنید:
* چای تهیه شده از یک تا دو گرم ریشه خشک.
* دو تا سه میلیلیتر از عصاره استاندارد 22 درصد اتانولی حاوی 2/4 درصد بتا 2-1 فروکتوفرانوزید.
* عصاره مایع (1:1):0/5 تا 1 میلی لیتر.
* تنتور (1:5): 1 تا 3 میلی لیتر.
* عصاره تثبیت شده تازه: 0/75 میلی لیتر.
برای درمان ورم مفصل، روزانه 15 قطره از عصاره استاندارد تولیدی کارخانه معتبر برای درمان جراحات دیر خوب شونده از انواع پماد یا کرم این گیاه بسته به موضع زخم استفاده کنید.
نکات احتیاطی
انجمن فرآورده های گیاهان دارویی آمریکا، گیاه راخ پات را از نظر رتبه بی خطر بودن، درجه 1 طبقه بندی کرده است، و از اینرو این گیاه تا زمانی که از سوی پزشک معالج شما تجویز میشود یا همانطوری که در عنوان و برچسب تولیدی آن قید شده گیاهی بی خطر است. مصرف مداوم آن در آلمان محدود به هشت هفته درمان است. مصرف طولانی آن را با پزشک معالج خود در میان بگذارید.
راخ پات عضوی از "تیره کاسنی ها" است و در نتیجه بندرت می تواند سبب واکنش آلرژیک گردد. این گیاه دارویی را از طریق دهان مصرف کنید، ممکن است با نوعی احساس کرخ شدن و سوزش روبرو شوید. لیکن این حالت پدیده ای طبیعی است و به زودی از بین می رود. پاره ای موارد بثورات و خارش پوست بدن ناشی از مصرف فرآورده های این گیاه دارویی گزارش شده است اما این موارد نادر است. اگر مبتلا به سل، سرطان خون، دیابت، بیماریهای روماتیسمی، اسکلروز متعدد (MS)، ایدز هستید یا از بیماری خود ایمنی رنج می برید، از مصرف فرآورده های این گیاه پرهیز کنید. اگر باردار هستید قبل از مصرف راخ پات با پزشک معالج خود مشورت کنید.
تداخل های احتمالی